ไม่รู้ว่าเมื่อตายไป แหงนมองดูฟ้ากลับอ้างว้าง ด้วยเสียงนกร้องอันโศกเศร้าของนกหิมะ กว

ไม่รู้ว่าเมื่อตายไป แหงนมองดูฟ้ากลับอ้างว้าง ด้วยเสียงนกร้องอันโศกเศร้าของนกหิมะ กวาดไปอย่างเฉียบขาด เห็นหน้าเธอลอยอยู่บนท้องฟ้าสีคราม ฉันก็เลยหัวเราะเพราะ เจอกันแล้วมีความสุขเหมือนเด็กน้อย

เป็นการยากที่จะกลับมาพบกันอีกครั้งเมื่อจือจิงสบายดี และเขาควรจะเศร้าหมองในวันนี้

เราเลิกกัน จบ จบ จบ เธอเลือกชีวิตใหม่ แล้วฉันก็กลับมาใช้ชีวิตของตัวเอง ชีวิตที่มีแค่ฉัน เธอต้องมีความสุขมาก ฉันจะให้พร ความเจ็บปวดที่มี กลายเป็นความทรงจำ

พวกที่ทำไม่ได้อย่างที่คิด ก็ต้องทำให้สุดความสามารถ

กำหนดแนวคิดอย่างแน่วแน่ในการรับผิดชอบต่อคุณภาพของโครงการโดยรวม รับผิดชอบต่อชีวิตอย่างเต็มที่และจัดระเบียบอย่างระมัดระวังสร้างอย่างระมัดระวังแกะสลักอย่างระมัดระวังและมุ่งมั่นเพื่อความสมบูรณ์แบบ

แล้วขอฝากน้ำตาไว้กับค่ำคืนอันยาวนาน ด้วยเสียงครางเบาๆ และเสียงช้าๆ ใครกันนะที่ทิ้งร่างอันสง่างามที่เดินผ่านไปมาในฝุ่นสีแดงอันกว้างใหญ่ ช่วยมอบความทรงจำที่สลักและแกะสลักไว้ให้ฉัน ทิ้งเศษความฝันที่ไม่มีวันหมดไว้ ยังคงกลิ่นหอมมืดในอากาศ ความทรงจำของฉันอยู่กับคุณ Take Zi โม

@AnsonB@SEO@ทิ้งทุกสิ่งในโลกของฉัน และพาเธอไปไกล